De een bedenkt iets en de ander kijkt of het in het stuk past.
We voelen beide aan waar we naar toe willen.
Dit zijn Astrid en George Reijnders, de winnaars van het compositie concours. De prijs bestond uit een CD van Johannes Möller, een cadeaubon van Broekmans & van Poppel, een snarenbon van Otto Vowinkel en eeuwige roem. Maar het meest bijzondere was natuurlijk de uitvoering van hun compositie Chanson Triste in de kleine zaal van het Concertgebouw door Johannes Möller. Het concours wordt mede mogelijk gemaakt door het K.F. Heinfonds.
Er zijn niet veel componerende duo’s. Hoe is de rolverdeling tussen jullie beide?
Astrid heeft voor de structuur en melodieën gezorgd, terwijl George de akkoorden en daarmee ook de sfeer heeft bedacht. Daarbij heeft hij in de gaten gehouden of het bij de gitaar past. Hierbij vullen we elkaar aan en controleren we elkaar: De een bedenkt iets en de ander kijkt of het in het stuk past. We voelen beide aan waar we naar toe willen.
Componeren jullie wel vaker samen?
Dit is de eerste keer dat we iets samen gecomponeerd hebben. We hebben wel al een keer een stuk bewerkt voor gitaar en blokfluit. Astrid bedenkt vaker korte fragmentjes.
Tchaikovsky’s Chanson Triste vormde jullie inspiratiebron.
Hoe hebben jullie dit stuk leren kennen?
Astrid heeft dit op de cello gespeeld. Het is oorspronkelijk voor de piano, maar de bewerking is gebruikelijk cello repertoire.
Ik zie een cello en een gitaar. Hoe lang spelen jullie al?
Astrid speelt 3 jaar cello en heeft daarvoor 5 jaar blokfluit gespeeld. George speelt bijna 9 jaar gitaar.
Hoe hoorden jullie van het concours?
De gitaardocent van George had een mail met een flyer doorgestuurd en via het gitaarconcours kwamen we op het compositieconcours.
Hebben jullie les en zo ja, bij wie en hoe lang?
We hebben geen compositieles, Astrid heeft cello les bij Alison McRae. George heeft les bij Wilco van Wee.
Gaan jullie nog meer componeren in de toekomst?
We hebben het allebei heel druk, maar we gaan vast nog wel meer componeren!
